Over de liefde (deel 4)

De relatie APK.

Allereerst wil ik graag iets verduidelijken. 

Als ik het over het huwelijk heb, of een langdurige relatie, betekent dat niet automatisch dat het gaat over een heteroseksuele relatie tussen 2 mensen.

2019 Is bij uitstek het jaar van de diversiteit en omarmt elke vorm van liefde en samenleven, LHBTQIA+ welke combinatie dan ook, het gaat over mensen. Het is juist mijn bedoeling om te onderzoeken of langdurige relaties nog van deze tijd zijn en wat hun toegevoegde waarde dan kan zijn. De vorm ervan ligt niet vast en dat maakt het juist zo spannend en interessant. Als ik Jung aanhaal die het over mannelijke eigenschappen in de vrouw heeft of vrouwelijke eigenschappen in de man, gaat het niet over gender. Net zoals we X en Y chromosomen hebben, hebben we ook tegengestelde maar daardoor ook complementaire eigenschappen die we allereerst in onszelf zullen moeten erkennen en het zal voor iedereen een uitdaging zijn om deze tegengestelden met elkaar in evenwicht te brengen.

In de vorige publicatie heb ik het gehad over de positieve aspecten van een langdurige relatie zonder voorbij te willen gaan aan inherente probleemgebieden  maar het voert te ver om dit allemaal te bespreken in een Linkedin publicatie. Ik refereer naar Esther Perel’s “Liefde in verhouding “waarin ze uitgebreid ingaat op deze thema’s. Feit blijft, dat een mens altijd verleid wordt door datgene wat ‘verboden’ is. Zelfs in een open relatie, waarin je afspreekt dat je alle ruimte hebt om te experimenteren zolang je maar niet emotioneel bij iemand betrokken raakt, zal iemand die afspraak schenden, afspraken kunnen nooit voorkomen dat je bedrogen of gekwetst wordt, geen enkele relatie is ‘pijnproof’.Geen enkele afspraak biedt 100 procent zekerheid. Wat mijn inziens wel kan helpen is een reële kijk op relaties en een open dialoog over behoeftes en verwachtingen. 

De relatie APK is een instrument waarmee je voordat je aan een relatie begint en ook gedurende de relatie kunt kijken in hoeverre je nog op elkaar afgestemd bent en of je zicht hebt op je eigen (onvervulde) behoeftes. 

Het is zo jammer als je op het punt komt dat je het ineens niet meer ziet zitten en de stekker er dan maar uittrekt. De vinger aan de pols blijven houden door af en toe “motoronderhoud” te plegen  kan een gemakkelijk hulpmiddel zijn om de relatie niet van de ene dag op de andere te laten ontsporen. Idealiter zou je met elkaar in gesprek moeten gaan voor je samen gaat wonen en daarna op gezette tijden wanneer een of beide / alle partners daar behoefte aan hebben. 

Het is onzin te denken dat elke gevoel en elke emotie met elkaar gedeeld zou moeten worden, sterker nog, dat kan heel contraproductief werken. Soms is het fijn om even afzonderlijk stoom af te blazen bij iemand die je vertrouwt en die onafhankelijk is al is het maar om  je eigen emoties weer in perspectief te plaatsen.Elke relatie kent golfbewegingen en soms is het niet zo verkeerd om het maar eventjes uit te zitten als het wat minder gaat, dat hoort er ook bij, als je elk gevoel met elkaar bespreekt kun je ook je relatie stuk analyseren. Af en toe een dipje hoort erbij maar dan wel met genoeg zelfreflectie om te kunnen onderscheiden wat een dipje is en wat een belangrijk thema is wat echt besproken moet worden. Een vertrouwenspersoon kan erbij helpen om hier wat meer zicht op te krijgen. 

Vragen die aan bod komen gaan natuurlijk over het gezin van herkomst, seksualiteit, financiën, kinderen etc. maar daarnaast zijn er een aantal vragen die niet meteen voor de hand liggen. Zijn jullie gelijkwaardig aan elkaar? Is dat verandert in de loop der tijd? Zijn er tempoverschillen? Spreken jullie ‘dezelfde taal?’ Wat versta je onder een bevredigend en fijn leven? Denken jullie daar hetzelfde over? Er bestaan zoveel aannames dat een ander net zo over dingen denkt als jij, maar in de praktijk verschilt dat nog al eens. Zijn er diepe behoeftes die niet vervuld worden en die je niet uit durft te spreken? Voel je je soms ambigue en weet je niet wat je ermee aanmoet? Heb je regelmatig het gevoel dat je partner je niet serieus neemt of kleineert? Dat jouw verlangens en wensen gebagatelliseerd worden? Machtsverhoudingen binnen relaties zijn heel subtiel maar o zo belangrijk. En hoe ga je ermee om als je ouder wordt en je het gevoel krijgt: ‘is dit alles wat er is?’

Kortom de liefde kan behoorlijk ingewikkeld zijn en er over praten met mensen in je omgeving kan als verraad voelen of juist heel kwetsbaar, want wat gebeurt er als ‘men’ je advies geeft en jij het naast je neerlegt? De omgeving heeft haar eigen belang bij het in stand houden van vaste relaties en uiteindelijk schiet je daar niet veel mee op, het gaat om jouw gevoelens, die hebben bestaansrecht, wat een ander er ook van vindt.

Vrijuit te kunnen spreken over wat je bezighoudt, al je twijfels en frustraties zonder je beoordeelt te voelen uit kunnen spreken maakt dat je een helderder zicht krijgt op wie je bent en hoe je relatie functioneert. Vandaar uit samen aan tafel gaan zitten en dingen bespreken en ja, ook onderhandelen over hetgeen je belangrijk vindt, kan een wereld van verschil maken.