Marcus Aurelius, trotse romeinse keizer in het jaar 121 filosoof en stoïcijn, en aansluitend op mijn artikeltje van gister citeer ik Aurelius:
“Zie in jezelf. Daarbinnen is een bron van het goede die nooit ophoudt te stromen, zolang je niet ophoudt jezelf te onderzoeken.”
Zo komen we bij de kern waar meditatie over gaat. Het is een oefening, en wel een hele moeilijke oefening. Je zit, stil en observeert wat voorbijkomt. Steeds weer moet je vaststellen dat je zit te dagdromen en denken, dat je lichaam pijn doet, dat je er geen zin noch tijd voor hebt. Zoals yoga het lichaam traint, zo traint meditatie de geest. Meditatie is niet voor pussies! Het is veel meer dan mindfull je tanden poetsen, het is niet handelen, en wat is er moeilijker dan dat? 20 minuten zitten en observeren dat je steeds weer afgeleid bent en dat elke dag, vraagt moed en doorzettingsvermogen, maar uiteindelijk wordt de geest, die als een wild paard alle kanten op wil, getraind en getemd. Dat is meditatie!
